Afgelopen dagen had ik soms het gevoel dat ik in een film zat. Toen ik vrijdag nietsvermoedend naar de Albert Heijn reed zag ik dat de parkeerplaats vol was. Ik dacht even door te rijden naar de Boni waar ook de parkeerplaatsen bezet waren. Toen drong tot me door wat er werkelijk gaande was. Mensen gingen hamsteren!
Een reactie die voort komt uit een angst voor tekorten die er misschien zouden kunnen komen. De komende drie weken zullen de kinderen thuis blijven van school, het dagelijkse ritme valt weg en dit kan gaan zorgen voor spanningen en frustraties. Allemaal hele normale reacties.
Iedereen heeft zijn eigen manier om om te gaan met onzekerheden, iedereen hanteert zijn eigen overlevingsstrategieën. Voor de één is dit hamsteren, voor de ander de kop in het zand steken: ‘er is niks aan de hand’ en weer een ander probeert controle te houden op bijvoorbeeld het huishouden. Als liefde, veiligheid, zekerheid en autonomie helemaal niet meer zo vanzelfsprekend zijn, grijpen we als vanzelf naar manieren om te overleven, bijvoorbeeld door te vechten, te vluchten of te bevriezen. Het zijn overlevingsstrategieën die we onszelf onbewust hebben aangeleerd voor ons 6e/ 7e levensjaar. Deze strategieën hadden we als kind nodig om de waardering en glimlach op het gezicht van onze ouders te krijgen. “Als ik stil en terug getrokken ben, vindt mijn moeder mij lief. Of als ik hard werk, krijg ik de goedkeuring van mijn vader”.
Als zekerheid weg valt
Als veiligheid en zekerheid weg valt, (zoals nu gaande is in tijd van Corona) ontstaat er angst voor pijn, het onvoorspelbare, we raken verward. We houden dan angstvallig vast aan ons overlevingssysteem wat ons vroeger hielp om staande te blijven. Als alle behoeftes als liefde, aandacht, veiligheid, zekerheid en autonomie helemaal zijn vervuld, leven we in het paradijs. Door de zondeval zullen we dit paradijs echter nooit helemaal kunnen ervaren en ontwikkelden we als kind een manier waarop we denken dit wel te krijgen.
Je overlevingssysteem is dus eigenlijk
gebaseerd om angst te reduceren,
schaamte te bedekken en pijn te vermijden.
Stap je steeds in dezelfde valkuil?
Deze manier van leven kan er voor zorgen dat je bijvoorbeeld overbelast, burn-out of depressief raakt. Je merkt dit doordat het thuis de spanningen oplopen en het er niet gezelliger op wordt. Vooral in tijden van Corona waarin niks in het leven meer zeker is raad ik aan om de weg naar binnen te maken. Welkom om er eens over te praten want dat kan al heel erg opluchten en inzicht geven.