Tijdens de therapie werk ik graag met Playmobil poppetjes of diertjes.

Wat is de oorsprong van de beeldtaal?
Wanneer Marleen Diekmann-Schoemaker (1949-2007) de taal niet sprak in de oorlogsgebieden waar zij veel werkte, gebruikte ze de duplo van haar kinderen. Zo vond ze een manier om te communiceren en stond ze dicht bij de mensen.
Binnen de opleiding hebben we deze werkvorm uitgebreid.

Jezelf in beeld
Het doel van de methodiek is dat je jezelf in beeld krijgt binnen een bepaalde context. En ‘jezelf’ bestaat daarbij uit 3 verschillende soorten poppetjes:

  1. De ouder (welke boodschappen heb je vroeger mee gekregen van je ouders)
  2. Volwassene
  3. Kind

Deze drie voeren regelmatig een innerlijk gesprek met elkaar. Je bent je hier vaak niet van bewust, maar onbewust pakt er altijd één van de drie de hoofdrol. Maar wie?
Wie heeft de regie, is dat degene die hem moet hebben en hoe zet je eventueel de andere in?

Door het stellen van vragen die aansluiten bij wat er op tafel staat, vertellen de poppetjes jouw verhaal. Van ‘wie je bent’ naar ‘hoe je je ontwikkelt hebt en waarom/waardoor’, tot ‘hoe je daar komt waar jij wilt zijn’.

Als therapeut sluit ik aan bij wat jij neerzet. Samen volgen we jouw proces wat voor veel inzicht zorgt. Beelden komen bij veel mensen meer binnen dan woorden en blijven daardoor ook langer op het netvlies staan. Deze methode komt uit de T.A. (Transactionele analyse).

Uit deze theorie komt ook de werkvorm ‘Drivers en stoppers’. Drivers zijn een manier om de vaak diepe pijn van de stoppers niet te voelen. Je drivers beschermen je tegen de diepen pijn. Iemand aansporen minder zijn best te doen zal eventjes helpen maar niet lang. Daarom is het soms goed om te kijken waar deze diepe pijn vandaan komt. Dan komt er heling.

Zo zijn er nog veel meer werkvormen te bedenken. Ik sluit me aan bij wat bij jou past.

Klik hier voor meer informatie of meld je direct aan.